Sigara İçelim Canın İstedi Biliyorum

Rengimiz soluyor
Rengimiz diyorum, çığlıklar atarak
Soluyor...

Bir sigara yakmıştım
Eski bir tutuşla ağzımda.
Yüzüme sürtünerek dumanı havaya karıştı.
Birdendir o anda gelmişti aklıma
Meleklerin son durağı
Şehirler arası otobüs durakları.

Annem uzakta abdestini alıyor
Ben terminalin bankında;
Çömez bir şair.
Kalemim eskidiği kadar bahsetmedim
Yıpranan bu hayatın
Bulanık akarsuyundan, zamandan
Ve ölülerden bahsetmedim.
Yerin altında olduğu kadar, üstünde olanlardan.

Babam hâlâ kavga ediyor
Yıllardır kavga ediyor babam
Ekmeğini taştan çıkarır mıydı bilmem ama
Eve gelmeden taşfırın ekmeği alırdı her zaman
Babam, ekmek buğusunda gezinirdi.
Soludukça ciğerime dolan ekmek buğusunda...

Kimsem yok başka değinecek
Yalnızların olduğu bir yer var derler
Öyle bir yerde bile değilim
Yalnızım ben, yalnız; yalnızım
Büklüm büklüm oturarak merdiven başında
Parmakları ayrık ayrık, çığlıkların oltasında
Zamanın kuyusunda, hayatın kıskacında
Bilekleri kırık bir şairim ya da parmakları.
Sigara içelim, canın istedi, biliyorum.