Sigara Gibi Şiiri - Tugay İsmet Komut

Sisli ve karanlık bir yolda adım atıyorum yine,
Attığım her adımda sokakların sessizliğinden yankı yapıyor ayak seslerim.
Gecenin asaleti ile birlikte kalbimin düğümlerini çözmeye başlıyorum yavaş yavaş.
Sen geliyorsun aklıma.

Özlüyorum, Özlüyorum ve bir sigara daha yakıyorum.
Sigaramdan bir duman alıp içime çekiyorum.
Sigara içmeyi bilmezken ben,
Şimdi sigarayı sen sanıyorum.

Seni her içime çektiğimde nefesim biraz daha kesiliyor,
Adını her andığımda ve seni her gördüğümde tutuklu kaldığım gibi.
Sigaramdan çıkan duman havaya karışıyor,
Kıskanıyorum, başkaları karışan havayı soluyor diye.

Hatırlıyor musun sevgili bana bitti dediğin o günü?
O gün sigarayı kendime benzettim ;

Senin için yanan ben gibiydi,
Sana nefes olan ben gibiydi,
Ve senin için kül olup umursanmayacak hale gelen ben gibiydi.