ölüm kadar beyaz
ölüm kadar siyah
zerkeder şırıngaya
yalnızlık tohumunu
içer tutan eller bu duyguyu
salar gökyüzüne
hayatın kıvrımları
dumanın aldığı yollar
önce kesiften barut kokusu
ortalık toz duman
sonra inişler çıkışlar
yok oluş
tavanı ören siyah bulut
keskin bir koku
varım dercesine
yıldız gibi asılmış gökyüzüne
birini beklemekte
arta kalan
sarı papatyalar gibi açar
kayalık denen tablaya
yalnızlığı örer
dağlarda hüküm sürer
sigara dumanları
Kayıt Tarihi : 5.3.2007 16:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yarışmaya katılımınızın, yarışmanın kalitesini arttıracak nitelikte olacağını düşünerek,
gerekli hassasiyeti göstermenizi temenni ederim.
Yarışmanın şartnamesine www.adleyba.com web adresimden ulaşabilirsiniz.
Eğer şartnamedeki şartlar sizi zorluyorsa [email protected] mail adresime şiirlerinizi yollayabilirsiniz.
TÜM YORUMLAR (1)