Sigara Şiiri - Seyfet Bozçalı

Bir özenti ile başladım sana,
Ömrüme musallat oldun sıgara,
Aldın akciğerden oksijenimi,
Siyah zehirini saldın sıgara...

Çok küçük yaşlarda sana aliştım,
Para bulmak için azmı çalıştım.
Ekmek param ile sana kavuştum,
Köle yaptın beni sana sıgara...

Paramı yakıpta uçtun havaya,
Nifak soktun o sıcacık yuvaya,
Asi ettin beni ana,babaya,
Hayatımı alt üst ettin sıgara...

Alıştım içmeden duramıyorum,
O kara sevdana doyamıyorum,
Senden özgesini aramıyorum,
Aşık ettin beni sana sgara...

Ben vazgeçtim bırakmadın peşimi,
Bir ara bıraktım döktün dişimi,
Zehir ettin ekmeğimi aşımı,
İrademi alt üst ettin sıgara...

İnsanı düşmana muhtaç edersin,
Girdiğin mekanı duman edersin,
Zehirini saçip,çekip gidersin,
Çok yuvalar viran ettin sıgara...

Tıkadın damarım gitti bacağım,
Bu sakat halimle ne yapacağım,
Nefes almaz oldu akciğerlerim,
Dünyamı kararttın,yıktın sıgara...

Öğretmen Seyfet der sana kanmadım,
O karanlık oyununa gelmedim,
Nefret ettim yakınıma koymadım,
Hayatımda sana yer yok sıgara...
'Pişman Olmak tövbedir.'