Kızıyordun ya, söyleniyordun kendi kendine
Seni de sigaraya alıştırıyorum diyordun. Aslında alıştığım sadece SENdin.
Seven insanın bahanesi çok oluyormuş. Senden önce bunu bilmezdim.
Ben içtiğin sigaranın dumanını bana uzatmanı sevdim.
Şimdi her ne kadar sen uzatmasan da, sigaramın dibini bir başka çekerim içime.
Aslında canım istiyor diye değil de seni bana hatırlattığı için çoğu zaman.
Birde, adımın sonuna ‘m’ ekini koyup haykırdığın gelince aklıma, sarılıyorum sigaraya.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta