Sevişirdik ateşle yanardı dudaklarım
Çekilen her nefeste harlanır arzularım
Dumanımı üflesen de ben buna razıyım
Sakla rüzgardan beni ben tek sana yanayım
Fırtınalı bir günde bir duvar kenarı
Kavuşabilmek için kaç kibrit harcandı
Yanıyordu zevk ile iki avucun içinde
Bana olan aşkından sanki ölürcesine
Dudaklarına götürdü buldum hayatı
Ateşimle aynı renkti onun dudakları
Çekti derinlerine alevim parladı
Ezdiği izmaritimde kaldı rujunun tadı
Kayıt Tarihi : 19.12.2020 08:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hep hayattan sigaraya bakıyoruz. Bu sefer bir değişiklik yaparak sigaradan hayata bakmayı deneyelim. Seni yakmak için aşkla yanan kibritler olacaktır. Seni yakabilmek adına kendisi de yanıp biten. Son bölümde olduğu gibi ben de bir sigara olsam, kırmızı rujlu bir kadının dudaklarında kül olarak tükenmeyi isterdim.
![Hakan Şenol](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/19/sigara-295.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!