Sigara Şiiri - Salih Sedat Ersöz

Ah sigara, sigara,
Ben doyamazken sana,
Türlü belalar açtın bana,
Sen neymişsin be sigara…

İçtikçe iştahım arttı,
Duman kanımda dolandı,
Dert olup her yanımı sardı,
Sen neymişsin be sigara…

Sağlığım kayboldu gitti,
Hekimler imdada yetişti,
Ama ne çare ki çok geçti,
Sen neymişsin be sigara…

Kanser olmuşum meğer,
Etmişim kendimi heder,
Bu adam şimdi ölümü bekler,
Sen neymişsin be sigara…

Her gün dumana verdiğim para,
Hiç gözüme görünmedi ama,
Bakalım neymiş tüm harcama?
Sen neymişsin be sigara…

40 yıl boyunca para vermişim,
Bir daire ediyor, hesap etmişim,
Ev uçup gitmiş, kiralarda gezmişim,
Sen neymişsin be sigara…

Şaka değil gerçektir inan,
Sigara değil, evmiş yanan,
Bendim sana yıllarca kanan,
Sen neymişsin be sigara…

Sadece bana mı oldu zararı?
Düşünmedim diğer insanları,
Hanemizin eş ve çocukları,
Sen neymişsin be sigara…

Benim dumanı onlar da aldılar,
Güya ciğerleri bayram yaptılar,
Sonunda nefes nefese kaldılar,
Sen neymişsin be sigara…

Şimdi hastane odasına döndü evimiz,
Ölüm döşeğindeyiz, ne olacak halimiz,
Kırıldı vücudumuz, büküldü belimiz,
Sen neymişsin be sigara…

Şeytana uydum, nefsime kandım,
Başıma felaketler gelince uyandım,
Kulak verin kardeşlerim, dostlarım,
Sen neymişsin be sigara…

Bırakın şu zıkkımı, sakın içmeyin,
İradenize hâkim olun, ümit kesmeyin,
Benden ibret almayı da ihmal etmeyin,
Sen neymişsin be sigara…

Dostlar, içen ben değilim bu meret sigarayı,
Bunlar olur, bırakmazsak duman ile sefayı,
İslâm zaten haram kılmış, israfı ve zararlıyı,
Sen neymişsin be sigara…

Salih Sedat der, içme ne olursun,
Hanen yuvan bereketle dolsun,
Mübarek Ramazan milat olsun,
Sen neymişsin be sigara…