Yeni uyanmıştım, bi dal sigara arayışındaydı gözlerim. Ciğerlerimin üşüdüğünü hissettiğim gece anladım ki bu yalnızlık üzerime yapışıp kalmıştı.Son dal sigarayı da yerleştiriyordum parmaklarımın arasına,ağzıma nişan alıp ateşliyordum kendimi…
Ciğerlerimden başlıyorum ölmeye,önce ciğerimi yakıyorum,sonra kendimi..
Bizim gibi adamların gündüz yaşadığı keder yetmezmiş gibi geceleri rüyalar kâbusu dönüşerek geceler de ızdırap olur. Gece uykusundan sıçrayıp aç karnına yarım paket sigara içen adamın,uykusu bulanıktır düşünceleri bulanıktır, dünyası bulanıktır fakat hayalleri nettir ve umudu, sigarası bitene kadarki yegane tesellisidir. Bizim gibi adamlar gözleriyle ağlamazlar, balkona çıkarlar ve bir sigara yakarlar.
Kayıt Tarihi : 17.1.2015 21:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şamil Akay](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/17/sigara-239.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!