Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Büyüğü küçüğü, tutsak müptela
Ciğerler kanserli, sağ başa bela
Birlikte girelim, dumansız yıla
Ektiğim illeti, söktüm sigara…
İyi ki söküp attınız o meret şeyi....İğrenç ötesi gelir bana..Maddi, manevi kayıptır insan için..Adını duyunca midem bulanır...Yüreğinize sağlık..Herkes okumalı bu şiiri..
Sigaranın dumanı da dumanı, yoktur aman sigaranın imanı, duman eder adamı.
Sn.OSMAN NURANİ arkadaşımın size yazdığı yorumda, hatırlattığı
üzre, sigara yasağı getirenlere ve arkasında duranlara çok çok teşekkür ediyorum. İnsan sağlığına önem verdikleri ve
onları koruma altına aldıkları için kendi adıma çok mutluyum.Bu konuda emeği geçen herkesi ve sigarayı bırakmayı
başaranları, bu güzel şiiri yazan, anlamlı mesajlar veren Sn.HİKMET ÇİFTÇİ
kardeşimi de candan kutluyorum.
SEVGİLERİMLE...
nasıl bir illet ki, içenlerin hiç bir memnun değil ama bırakmak da mümkün değil. hayatımda hiç içmedim, tadını bilmem. yemekten sonra bir sigara yakıp dumanını keyifle üfledikleri zaman arkadaşlarıma imrendiğimi söylerdim şakayla karışık hemen 'aman ha' diye uyarırlar. gerçekten sigara büyük bir dert.Duyarlı yüreğini kutlarım. 10 puan, ant.
İnci Germenliler 1
Bursa
Bayan, 65
09.02.2013 21:12
Sigara değildir yanan, yanan sağlıktır,paradır,
hayallerdir, ümitlerdir...Geriye külü izmariti,zifti kalır.
İnsan sağlığını, mutluluğunu her şeyini kendi eliyle yakar mı? Yakar, hem de zevkle.. Bir kibrit çakar, yakar sigarayı, derin bir nefes çeker, üfler dumanını seyreder.O duman işte o büyülü duman, insanları baştan çıkaran..sigaranın dumanı,Beni çıkaramadı baştan, aferin bana.
Okulda 'Yeşil AY' Haftası kutlamalarında,'sigara içki içmememiz için' yemin ettirirdi öğretmenlerimiz, namus ve şerefimiz üzerine ve ben asla yeminimi bozmadım.
Kimi ağzından çıkarır dumanı, kimi burnundan, zararını görünce,her şey burnundan gelir, son pişmanlık çare değil.
SİGARAYI BIRAKANLARI KUTLARIM.
TEBRİKLER....SEVGİLERİMLE.......
Mesajı Sil
...sayın ÇİFTÇİ en başta size ve bu güzel yorumu düşen hanfendiye çok teşekkür ederim.
...gördüğünüz gibi önce size sonra yorumcuya teşekkür ettim. neden çünkü aklı selim bunu gerektirir. aslında hani Sezar'ın hakkını sezar'a vermek diye bir tabir var ya bu hanfendi de en azından bu sigara yasagını getiren ve arkasında duran insanlara da bir teşekkür etmeliydi diye düşünmeden de edemedim. çünkü gerçekten otobüs yolculukları bir çileydi, işkenceydi. işyerinde bile anamız ağlıyordu. ciğerlerimiz zifiri katran soluyordu. yasaklayan ve emeği geçen tüm insanlardan Allah Razı olsun.
...sayın ÇİFTÇİ sizi en içten duygularla tebrik ederim. güzellikleri anlatmanın üzerimize vacip olduğu inancındayım.
...sizi tekrar tebrik eder, başarılar dilerim.
gençlikte iyi bir halt ediyormuş gibi başlanılan bu illet sonunda bağımlılık yaparak insanın iradesesini esir alıyor zararaını bile bile teslimiyet içinde yaşıyoruz uyaran mesajlar veren eleştiren şiirdi kutluyorum
Tebrikler üstadım, bu illeti bıraktırma adına yazılmış, çok anlamlı ve anlatımı güzel bir çalışma olmuş. Duyarlı yüreğinize sağlık. Selamlar.
* Mizah tarzı sosyal içerikli anlam dolu dörtlükler.*
Kutluyorum.
Şiiri,odağına aldığı izlekten dolayı çok daha yaşamsal buluyorum.Şair'in; bu dili, daha ayrık bir işlevsellik için kurduğu yadsınamaz.
Sorumlu bir tavır olduğu ölçüde uygar bir uşraş da bu üretide yoğunlaşıyor olmak...
Sayın ÇİFTÇİ'yi,güzel okumalara yönelten bu didaktik çağrı şiirinden dolayı tebrik ediyorum.
Nicelerine.Erdemle.
Tebrikler Üstadım!
Allah c.c. sigara ibtilasından kurtarsın. Kaleminiz var olsun. İnşaallah okuyup ibret alan çok olur.
100+hybem
Selam ve dualar.
Geçen sene Nisan ayında HASTANEDE, yanımda yatan hastanın bir bacağını dizden aşağısını kesmişlerdi.Sormuştum neden oldu? günde üç dört paket sigara içersen sonu bu Hocam.Hatırlarsın
benim kayın pederim günde üç paket birinci içerdi. 105 yaşında öldü.Ölünceye kadar da bir kerecik olsun öhö öhö öhö! demedi.
Demek ki bünyelerde çok farklı.SİGARA aslında çocukluğumdan beri düşman saydığım bir baş belasıdır. Zaman zaman bende tüttürdü m. Son yirmi yıldır yüzüne bile bakmadım.Sade yalın çok anlaşılır bir şiir isterim ki herkes okusun.İsterim ki herkes iradesine sahip olsun.Beğenerek okudum.Okul kitaplarına bu tür şiirleri ekleseler çok sevini
rim. Belki bir ilgilenen olur.Tam puan +ant tebrik ederim.
10.02.2013
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta