Ne menem şeysin öyle
Nesin ki sen
Kul köle ettin kendine
Sanki başka dost yokmuş gibi
Hep sarıldım sana
Dost göründün sarıldın boğazıma
Kalbimi daralttın
Nefesimi kestin
Düz yolda, öneme barikatlar kurdun
Seni yaren diye çekerken içime
Sevdiklerimi kaybettim
Sayende öyle hale düştüm ki
Verdiğim sözden geçtim,
Teselline aldandım,
Sevdiklerimin gözünde küçüldüm
Sen ne menem şeysin be
Kendine kulmu sandın
Esir ettin kendine
Paramı el
Dumanını yel aldı
Bize de kaybetmek kaldı
Sevmiyorum artık seni
İstemiyorum artık tesellini
Bulaşma artık bana
Hoşcakal sana sigara…..
06.06.12 18.00
Sabri CeyhanKayıt Tarihi : 6.6.2012 18:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!