Sigara Şiiri - İsmet Arslan

Sende var mı iman
Ak ciğerimi kapladı duman
Esir ettin kendine yaman
Senden kurtulacağım inan
Bırak diyor bizim “Dede Kenan”
Şimdilik ortalık süt liman
Sigarayı bırakmanın tam zamanıdır inan

Paraları el alır
Dumanını yel alır
Bir doktora sor da gör
Her organı sel alır

Daha gecikme aman
KOAH’ı ilerlediği zaman
Sigarayı bıraktı Leman
Geldi geçiyor zaman
Artık ömür tamam
Sigarayı bırakamayan
Senden başka kaç kişi kaldı cem’an
Onlar da bırakacaklar her an

Elinde baston gezmeden yan yan
Sigaradan ötürü çıkmadan can
Uyan artık kırk yıl geçti aradan
Zararına inanmak bir iman meselesidir iman
İnanmazsan yarın
Hesap soracaktır Yaradan
İraden yok mudur diyor Numan
Bu sefer de bırakamazsan utan utan
Sen içerken bilir misin kaç kişidir yutan
Başkasına zarar verdiğin zaman

Paraları el alır
Dumanını yel alır
Bir doktora sor da gör
Her organı sel alır

Çevrende akıllı biri var mı
Elinde sigara tutan
Sigara içilen ev, oluyor ahır gibi bir han
Sigarasız günlerdir cana can katan

Sen değil miydin yanan be adam
Masa örtüsü, gömlek, pantolon, ceket
İçin yandı dışın kaldı
Sen hala kullan kullan
Her sigara, tabutuna bir çividir çakılan

İçinde bin türlü zehir taşıyan
Kanser oluşumuna temeller atan
Tıpta belirlenmiş ayan beyan
Bu dumandan var mı kaçmayan?

Paraları el alır
Dumanını yel alır
Bir doktora sor da gör
Her organı sel alır

Bir sen kaldın anlamayan
Bir ömür boyu insanı soyan
Kutsal emaneti kenara koyan
İnsanın aklını başından alan
Bu laneti bırak, bırak da dayan
Kalp atışların “Dan”, “Dan”…
Nokta nokta “dan”
Diye teklemeyi ortaya koyan
Kalbinin sesini dinlediğin zaman
Anlarsın … Her sigara,
Tabutuna bir çividir çakılan…
Ülkemin çocuklarına sendin acıyan
Şimdi Onlar’dır sana acıyan

Paraları el alır
Dumanını yel alır
Bir doktora sor da gör
Her organı sel alır