Sığamadım Dünyaya Şiiri - Sedat Kocabey

Hep bana düşüyor hüzün karası
Sevgim saygım bitti koca dünyaya
Dertlerden usandım yok mu arası
Sığamadım gitti koca dünyaya

Misafir etmedi kovdu hancılar
Kanayan yaraya döndü sancılar
Etrafımı sardı hep yalancılar
Sığamadım gitti koca dünyaya

Gölgem bile beni görüp kaçıyor
Kullar hep bir olmuş zehir saçıyor
Her söz kurşun gibi deşip geçiyor
Sığamadım gitti koca dünyaya

Dikili ağacım bir fidanım yok
Size anlatacak güzel anım yok
Hürmet edilecek ünüm sanım yok
Sığamadım gitti koca dünyaya

Olmadı başımı sokacak çatım
Hep meçhule doğru gidiyor atım
Yakında ecelle biter vuslatım
Sığamadım gitti koca dünyaya