Büyüktüm herhalde; ki,
Yarimin kalbine sığamadım.
Nedendir bilmem,
"Yâr" dediğimin yürekciğine sığamadım.
Ne oturduğum okul sırasına,
Ne yattığım yatağa...
Nedendir bilmem,
Sığamadım.
Kalbimde yer var derdi yâr;
Kaç kişiydim ki sığamadım?
Yüreğim kocaman derdi yâr,
Çok mu büyüktüm ki sığamadım?
Sığamadım, sığamadım.
O kadar yere sığamadım.
Gün gelecek, bir küçük beyaz bez parçasına
Sığdırmak zorunda kalacaklar beni.
Ele avuca sığmayan beni
Bir yürekciğe sığmayan beni
Bir saudade beni
Bir küçük kefenciğe sığdıracaklar.
Kayıt Tarihi : 18.12.2024 18:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Yâr" dediğim kişi tarafından sevilmediğimi düşündüğüm bir geceydi. Açtım telefonu, girdim notlar bölümüne; bir yandan geçmişi düşünürken bir yandan başladım yazmaya. Ortaya bu şiir çıktı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!