Evren bir Dünya iki kapı ve pencere dört
Beş evler altı camiler yedi kurumlar
Bir adam gelir
Su karşılar hava eyler
Dünyaya iner bir soluk oturur karıncalarla tanışır
Sineklerle söyleşir ağaçlarla çatı taşlarla ev edinir
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
"Kalkınan yer..."
Oturamamış belki..
Alışamamış yerine..
Ya da üstüne koymuş, artırmış..
Kalite katmış, kalitesine..
Her neyse işte..
"Boşluk kabul etmez" varlık...
Yer, gök, hava...
Dolar bir şekilde...
Sıfırdan başlar, yeni gelen..
Ya da mirasyedi gibi.. "yediden...!"
İlginçti.
Okunası, akılda kalası...
Tebrikler Naki Bey.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta