Ben denizin uğramayı unuttuğu kumsallardan biriyim.
Soyunuyorum,tüm benliğimle karşında,
Bu kadar yalın olmam korkutuyor seni değil mi?
Neden sadelikten korkup karmaşaya dalar insan?
Bilmediği bir hüzünden bile hüzünleniyor bir an.
Ve ben sıfırları tükettim koşuyorum yoluna...
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
