Ben denizin uğramayı unuttuğu kumsallardan biriyim.
Soyunuyorum,tüm benliğimle karşında,
Bu kadar yalın olmam korkutuyor seni değil mi?
Neden sadelikten korkup karmaşaya dalar insan?
Bilmediği bir hüzünden bile hüzünleniyor bir an.
Ve ben sıfırları tükettim koşuyorum yoluna...
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
