Sıfır Üç Elli Sekiz Şiiri - Mehmet Can Şan

beni tüm anlayamadıklarından
pahalı kıyafetler giymiş yoksul kalbinden
ve Tanrı’nın olmayan huzurundan sesleniyorum

baktığında yenildiğin
ama kesinlikle kafanı çevirdiğin bir aşkın
kutsallığı haketmeyen Tanrıçası;
ölüler dahil
dünyamın tüm soysuz insanları,
rastgele bir gece
intiharın caizliği hakkında
kapınıza dayanacak
korkak bileklerinize karşılık
asılmış bir adamla
varlığınız reddedilecektir

artık ben
Tanrı’nın olmayan huzuruna
büyüdükçe firar eden aşklara
ve o aşkların
rahimleri yırtılan kadınlarına
inanmıyorum

sen aşkı
ve aşkın yarattığı tüm argoları bırakırken koynuma
ben
pahalı içkiler için
ucuz kadınlarla seviştim
dünyanın düzensizliği,
orta halli kalp ve
giderek azalan bir adam
aşka göre değildi
şimdi kopsun halatlar
çünkü, dedim
ne zaman sesini duysam
çiçek alacak başka kadınlar
başını eğdin

son kez ben
cahillikle hayata
istisnasız sana
ve her şiirinin sonunda kendini asan
şair bozuntularına
inanmıyorum

geçiyorum bir gece
senden ve senden öncekilerin hepsinden
kimsenin anlamadığı
ama yazılmak zorunda olan kaderimi
inkar etmekten başka şansım yoktu
aşk denilen orospu
paramın yetmeyeceği kerhanelerde
kendini satarken
bir gece vakti
sanıyorum 03:58
kendimi astım

İzmir / 08.02.19