Bir ermeniydim kurtlar sofrasında,
Sürdüler yokluğa
Kurşuna dizdiler,
Kurdular en incesinden
Ölüm köprülerini
Bâb-ı aliden musula…
Ermeniliğimdi katlime sebep
Haraç mezat sattılar
Kadınımın namusunu.
Tek zerresi kalmadı bedenimin…
Ağrı araratım şimdi
Dikildi tepelerine ruhum
Sıfır noktasındayım insanlığın.
Bir yahudiyim,faşizmin toprağında
Çivilendim gamalı haçlara
Bedenim beş şilin değerinde
Yakıldım,boğuldum
Berlinde karartılan ruhum
Mescid-i aksada miraca çıktı.
Ağlama duvarı dindiremedi,
İsrafil’e akıttım göz yaşlarımı
Sıfır noktasındayım insanlığın.
Bir kürdüm ben Peygamberler toprağında.
Zulmün en katmerlisi bende.
Diyarbekir zındanında
Bilimden önce keşfetti elektriği bedenim
Tanrının olmadığını ilk orda hissettim
Nolursun Ruhum
Kurtar beni.!
Ya azad et
Yada tufanlar götürsün her şeyi
Çünkü artık sıfır noktasındayım insanlığın…
S.I.R
Kayıt Tarihi : 12.7.2007 13:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
duyarlı yüreğinize teşekkürler
insanlar bunları söylemekten korkuyor
yani doğruları
ermeniler elbette çok masum değiller
ama türklerde hiç değil
bize hep bunu gösterdiler türkler haklı onlar suçlu
aynı kürt sorununda olduğu gibi
hem ermeni hem süryani hem alevi hem kürt hem türk... olabilmeni insan
ben onlardanım
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (1)