Sıfır noktası Şiiri - Dilaver Öztürk

Sana kullanılmamış
Bir gök getirince
Sen Saftın, çocuktun
Çocuklar bilmezdi göğün rengini

Bana kocaman
Bir çiçek bahçesi deyince
Ben kaçtım, gençtim
Gençken bilinmez
Hangi bahçenin güzel kokusu
Yıllar yılı geçmeyecek

Sana okyanus mavisi
Deniz grisi deyince
Sen üstümden geçiyordun
Bilmem hangi ülkenin uçağıyla
Denizaşırı ülkelere
Bilmezdin oysa
Mavinin tonlarcasını
Grinin alacasını

Bana sıfır noktasında
Başlayalım deyince
Ben, senin sıfırında
Bir çarpan olduğumu gördüm
Bu yüzden hiçbirimiz olmadı
Hiç birimiz olmadı.

Ben sonsuzluğu getirdim
Sen hala sıfır noktasında
Geldim kapına her defasında
Birimizin ümidiyle
Bir biri mizin kaderiyle
Çarpıldık sıfır noktasında
Kaybolduk hayat faslında.

Bir olabilsek biz olacaktık
Bir'lik olamadık
Birden olamadık.

Ama hep birisi olduk
Biri birimizden öte.