Sıfır noktası Şiiri - Zeynep Karacaa

toprak toprak bebeklerin
bakışları yukardadır
ne görürler sanırsınız
bulutlara karışan melekleri
hu hu’lara karışır
annelerin dilekleri

salınımını rüyalarda
kuş kadar hafif uykuları
bir ileri bir geri
dolanır odalarda
baba

ilkbahardadır
daha yolun başında
yürümeye konuşmaya istekli
öylesine sevimli
alırken anneler kucaklarına
içlerine koyacaklarmış gibi

minik dünyaları
minik dertleri
yaşatırlar
unutulmaz ilkleri
herkes kadar masum
kırılgan
herkes kadar insan halleri