Sıfır İrtifâdan Şiir Şiiri - Kenan Ege

Önünden trenler geçer.
O bakar.
Onu gören,
yol bekliyor,
düşünüyor zanneder.

Ahlâk üzerine konuşulsa meselâ,
o kendine pay biçer.
Üzerine alınır...
Benim fikrimce ahlâk,
Onda, oldukça muallâk.

Meselâ yalan...
İşte o,
göbek adıdır onun.
Yazılmalıdır göbeğine.
çıkmayan bir dövmeyle,

Meselâ aşk...
O oturur,
hesap yapar.
Hesâbı bana sorar.
Oysa ben âşık olunca,
yükseklerde uçarım.
O, ne sevgisiz, kanatsız,
düşüncesiz, ahlâksız,
yalancı, sevimsiz şeydir.
Aşkta bile serdedir.
Ve her dâim benim gibilerin
düştüğü o yerdedir.