Sıfatsızlığıma sır I Şiiri - Yaşar Doğan

Önce Tiamat ve Marduk kudurdu
En ücra kutbunda göklerin / uluya- uluya
Kendi karanlığında kendine karşı…

Bu kuzenler doymadılar birbirinin kanını içmeye
Ve fark ettiler ki Bu galaksideki bütün yıldızlar
Elektro manyetik bir iletken ile bağlıymış özlerine
- Bizden daha akıllısı yok diye
Hiç acımadan kendilerine
Kesince göbek bağlarını evrenimizden
Önce Tiamat ve Marduk yok oldu
Oluşturarak galakside ilk asteroit kemerini!

Önce ayımız soldu bizin Sonra güneşimiz
Ve dünyamızın ekseni kayınca kırk derece
Kimileri balık olup indi suya Kimileri delip
Güney kutbunu çöktü yer dibine
Kimileri de tutunup kaldı Tibet dağlarına

Sonra Hiçbirimizin hatırlamadığı
Öyle bir şey oldu ki
Herkes unuttu kim olduğunu
Babil kulelerinin dibinde Hürkanlar ile
Ekip biçerken toprağı
Meğer onları beslemek için
Kaderimizin yeniden yazıldığını öğrendik
Göbek bağımızın tepesine…

Açarak boyut kapılarını!

Lolan