Sana her gelişimde bavulumda can kırıklarımız, senli hayallerim vardı. Sıfatının gülümsemesiyle başlardı içimdeki ön adının serilişi.
Gelişi güzel harcadığımız isimlerden önce gelmeye başladı sıfatın. Oysa önce isimdik, zincirleme tamlamaları oluşturan tutkumuz vardı.
Şimdi yaralı bir ceylansın.
-İsmimin önünde yaralı ve bitmez sevgi olarak duruyorsun.
Ben bir tırtıldım, hiç kelebek olmak istemedim. Kelebek olacak vakalarım oldu ama hep tırtıl kaldım. Gün’eşinin pervanelerine takılıp aşkından ölecek günleri bekledim kelebek olmak için.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta