Sıfat'ı İnsan Şiiri - Feyzullah Evcil

Çağa uyamaz, ukela konuşmaz,
Baş eğik yerde, bazen kaybolur.
Sıfatı, insana benzer, cavlamaz,
Kem söz duyar diye, bazen yokolur.

Eziktir yüreği,ezmeyi bilmez,
Boynun büker,yanar,sevgi aşk ile,
Severse,asla gönülden silmez,
Yazılmış böğrüne hep çeker çile.

Yamanır sanır, dil tatlı insanı,
Selam etsin ister, o gönlü bilmez.
Anlamak zor, nazik,naif lisanı,
Medresede yoktur dersi, bilinmez.

Kul EVCİL yandı yine yüreğin,
Yârin gönlüne giremedin diye.
Var kolunda, kıymetli bileziğin,
Çal sazını, sevda türküsü diye.

13 mayıs 2012 pazar
16:50