Üstündeyim, dümeni bozuk gemiyle yalnızlık denizinin.
Bir gözüm kör, hava puslu,
Sezemiyorum tehlike nereden gelecek.
Belli mürettebattan Azrail'in seçeceği kişi.
Düşman müfrezesi nerede?
Kalbimin zindanı, sağa sola savrulan kaderim.
Bitmek bilmeyen bir tufan kederim.
Kafama sıkmamak için var sadece tek bir nedenim.
Sevgimi bilmeyen sevdiğim, önümde kayıp girmesin değersiz gönüllere.
Bunalmaktan korkma, bak şu uçsuz bucaksız derdime
Gök yüzü dertten kararmış olan kalbimden esinlenip büründü bu renge,
Ben nerede yoksam orası aydınlık
En güzel anılarımı bile sömürdü şu yalnızlık
Bana damardan verdiler güzelliğinin bedeli olan bu zehri
Aklımdan kazısanızda çıkmaz, artık bu kara sevda benliğimle birleşti.
Aklımın uyanık kalma sebebi sensin,
Ellerini tutsam asla bırakmam
Yapıyorum şu kasvetli geceyle düello,
O da dayanamadı, yavaş yavaş beyaz çarşafını giyiyor..
Kayıt Tarihi : 9.1.2024 16:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!