Şifa veren Şiiri - Sergenle Herhangibird ...

Bir nefes alamadım daha,
Melhem istemem yarama.
Taşa vurduğum yeter içimdeki zinciri,
Ne taş kırıldı içimde,
Ne de zincir koptu gönlümde.
Kerim olana daha hizmetim bitmedi ki!
Körü körüne yaşamışım,
Gözlerimi kim kör etmiş ki?
Sonu olmayan ömür istemedim,
Emanetin, son nefesim hak sende,
Yüküme, heybeme, bir dost bildiğime seslenme.
Yaradandır şifa veren, razı olmamış daha,
Sabrı içimde.
Gündüz bulamadığım ışık nacizane,
Gece kendimi sorgularım,
Kafesim karanlık yine.
Yüzümü sürerim, killi toprağım ellerimde,
Ağlamaktan kalmadı azabı gözümde, akmadı yine.
Yaramı sardığım kefen, saçımın beyazına yakın işte.
Sormadım, hak dedim,
Kader kıyametim belki de.
Gülün dikenini sardığım bülbülü çok ağladı.
Yaradandır şifa veren, razı olmamış daha içime.
Açtığım avucuma nur düşmemiş daha,
Zehiri çalan utansın dilime.
İki yakamdan tutma daha, isteme.
Kerim olan haksa taşa vurduğum zincir kimde?
Yüzüme çalan utansın, kaderin karasını gönlüme.
Şifa veren, yaradandır razı olmamış daha.
Ağladığım avuçlarımda göz yaşlarım kime?