sen çekip gittiğinde,
daha bir soğudu havalar.
üşütmüşüm, burnum akıyor.
ne bir mendil var cebimde,
ne bir peçete.
gömleğimin ucuyla siliyorum burnumu
bulaşıklar da dağ gibi yığılmış
belki bir haftalık belki bir aylık
onları yıkıyorum
rahatlıyorum...
senin sayende birşey öğrendim işte
bulaşık yıkamak iyi geliyor,
ayrılık acısına
üşütmüşüm burnum akıyor
elimin tersiyle siliyorum burnumu bu defa...
Kayıt Tarihi : 15.3.2007 22:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!