* Bu şiir bu yılda başta sağlıkçılar olmak üzere korona ve diğer felâketlerde hayatını kaybedenlere ithâfen yazılmıştır *
ŞİFÂ BULAMADAN GİTTİ TABİBİM
İnsanüstü çaba onulmaz yara
Eve gidemedi işteydi hâlâ
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun Çok güzel şiir Allah'ın selameti üstüne olsun sağlıcakla kal sağlıklı çok yaşa selamlar
Bu güzel yorumunuz için sonsuz teşekkürler.
Selamlar ve saygılar sunarım. Allah'a emânet olun.
Bu yılda gördük biz, ne de çok belâ
Deprem, savaş, çığ, sel bir de korona
Aklını başına al diyor Mevlâ
Bunlar bir nasihat sana garibi
Kaleminize gönlünüze sağlık hocam tebrik ederim saygı ve selamlar
Bu güzel yorumunuz için sonsuz teşekkürler.
Saygılarımla.
Değerli üstadım, hüzünlü, alam dolu ve bir o kadarda güzel şiirinizi ve sizi yürekten kutlarım.Bütün sağlık çalışanlarına, sağlıklı huzurlu ve başarılı bir yaşam, hayatını kaybeden bütün vatandaşlarımıza da Allah'dan rahmet diliyorum. Üstadım, toplum olarak bu tür vakalara hazır olmadığımızı ve herzama olduğu gibi bana birşey olmaz zihniyetinde olan insanlarımızın halen var olduğunu gördük. Bu sene sizin de belirttiğiniz gibi bir çok felaketle karşılaştık. Allah beterinden korusu inşallah. Milletimize de daha bilinçli, sağlıklı ve huzurlu hayırlı bir ömür dilerim. Yüreğinize emeğinize sağlık. Saygılar
Duâlarınıza ben de gönülden âmin diyorum.
Bu güzel yorumunuz için sonsuz teşekkürler.
Selamlar ve saygılar sunarım.
Allah'a emânet olun.
Emeğinize sağlık.
Maske takmayan sorumluluk duygusu olmayan ne çok insan var. Vaka sayısı ve hasta sayısı gibi iki kavramı aklım hiç almadı. Vaka sayıları verilseydi insanlar daha çok korkar ve tedbir alabilirlerdi. İnşallah aşı işe yarar.
Bu güzel yorumunuz için sonsuz teşekkürler.
Saygılarımla.
Bütün sağlıkçılarımızın hepimiz üzerinde büyük bir emeği var...
Bu yolda hayatını kaybedenlere Allah gani gani rahmet eylesin, görevi başında olanlara sağlıklı uzun ömürler versin...her yerde halkın yanındalar, salgındı, depremdi, seldi, trafik kazasıydı...Allah insanlığı ve ülkemizi de bu afetlerden korusun...
Yüreğine kalemine sağlık Şükrü Abi...Saygı ve SELAMLAR...
Duâların için ben de gönülden âmin diyorum.
Bu güzel yorumun için sonsuz teşekkürler.
Selamlar ve saygılarımla.
Bütün sağlıkçılarımızın hepimiz üzerinde büyük bir emeği var...
Bu yolda hayatını kaybedenlere Allah gani gani rahmet eylesin, görevi başında olanlara sağlıklı uzun ömürler versin...her yerde halkın yanındalar, salgındı, depremdi, seldi, trafik kazasıydı...Allah insanlığı ve ülkemizi de bu afetlerden korusun...
Yüreğine kalemine sağlık Şükrü Abi...Saygı ve SELAMLAR...
Duâların için ben de gönülden âmin diyorum.
Bu güzel yorumun için sonsuz teşekkürler.
Selamlar ve saygılarımla.
Tebrik ederim günün önemine binaen güzel bir şiir, bu hastalıktan ölenlere Allah rahmet eylesin Mekanları cennet olsun inşallah, kalanları da Allah korusun, hasta olanlara Allah acil şifalar versin inşallah
Bu güzel yorumunuz için sonsuz teşekkürler.
Saygılarımla.
İçimizin yandığı bir konuda şiir yazmışsınız kutlarım tüm sağlık şehitlerimiz ışıklar içinde uyusun Yüce Rabbim yakınlarına sabırlar versin
Bu güzel yorumunuz için sonsuz teşekkürler.
Saygılarımla. Esen kalınız.
ŞİFÂ BULAMADAN GİTTİ TABİBİM
İnsanüstü çaba onulmaz yara
Eve gidemedi işteydi hâlâ
Nice hastaları şifâ buldu da
Şifâ bulamadan gitti tabibim
----------------------
Bu yılda gördük biz, ne de çok belâ
Deprem, savaş, çığ, sel bir de korona
Aklını başına al diyor Mevlâ
Bunlar bir nasihat sana garibim
* Bu şiir bu yılda başta sağlıkçılar olmak üzere korona ve diğer felâketlerde hayatını kaybedenlere ithâfen yazılmıştır *
Bu şiir ile ilgili 10 tane yorum bulunmakta