Sifa Şiiri - Zihni Ozselmanoglu

Yapraklar dokulurken ruzgarin sesi,
Alevlenmis sonmuyor sevda atesi.
Dalmisim gitmisim hasret ceken diyara,
Yoktu dunyada arasan benzeri esi.

Devamli kaniyor bagrimdaki yara,
Kac hekim gordum yoktu caresi.
Cekti kolumdan goturdu beni sevda,
Kalmadi collerde tek bir kum tanesi.

Inanmistim kapildim deli ruzgara,
Savurdu beni daglardan ovalara.
Hasret kemiriyor bir sir gibi icimi,
Sir gidecekti benimle bir gun mezara

Ellerim bulasti bagrimdaki kana,
Agladim durdum ama ne fayda.
Sensin kanayan yaramin merhemi,
Sifa buldum inandikca ben aska.