Şifa Şiiri - Çağdaş Yıldız

başımı yastığa koyup
nefes alamayışlarım olsun istedim kaç kere

bile bile değilde
bi kazaya kurban gitmek
olmadık şeylerle çarpışmak fena gelmezdi.

sersemliğime ve sarhoşluğuma borçluydum herşeyimi

hayatımıza ve insanın tabiatına
sihirli bir değnekle dokunan
kader dedikleri şey bu olmalıydı

nasıl acımasızca döktüyse bir gecede bütün yıldızları

yine de bir güneşin yalnız yakıcılığında yağan yağmur
tomurcuklarını döküyordu yalnızlığa

ve artık şifa veriyordu ayrılık
kanayan yaralarımıza...