Sıf Sen Üzülme Diye Şiiri - Yılmaz Tosun

SIF SEN ÜZÜLME DİYE

ben neymişim,be neymişim ben....
avcı iken av oldum,yem oldum kurda kuşa
korkar oldum yağmurlu gecelerden
ürker oldum gök gürültüsünden
irkilir oldum be şimşeğin yüzüme vuran ışıklarından.

sıf sen iyi ol,gülümse, hep gülümse diye
sesimi çıkaramaz oldum kimseye
yüzüme edilen hakaretlere ve
alnıma dayanan silahlara gülümsedim..
sıf sen üzülme diye ayaklarım sana koşamıyor..
sıf sen korkma diye içimdeki nefretimi gizleyip
çekmedim yüreğimdeki tetiği...

şimdi bıraktım kendimi uçuruma
şimdi atım yüreğime kan çanağına
şimdi yaktım bedenimi insafsızca..

sıf sen üzülme diye yok ettim kendimi
sıf sen üzülme diye öldürdüm içimdeki nefreti
sıf sen üzülme diye.....

YILMAZ TOSUN