Siesta
Taşların Pentekost yortusu. Ve fokurdayan dillerle…
Öğle saatlerinin uzayında ağırlığı yok şehrin.
Kaynayan ışıkta cenaze defni. Bastırıyor trampet
içeri tıkılmış sonsuzluğun çarpan yumruk sesini.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta