Sidoma Şiiri - Nuri Sedat

Ben deli deli akan bir nehir
Sen ise fırtınalı bir salkım söğüt

Ben ulaşmak için sana
Ne engeller, ne barajlar aştım
Coştum, köpüklere boğuldum
Seni sardım, liflerinde dolaştım
Yeşilin en koyusu, lacivertin en derini oldum
Dallarına gökkuşağını doladım

Sen ise sağlamlaştırdın kendini
Toprağın daha derinine kök saldın
Bulutları seyrettin, düşlere daldın
Rüzgara yapraklarını bıraktın
Hoşuna gidendi uymak rüzgara
Heyecanıydı belki de yakalayan seni

Sidoma, Sen ve Ben
Ben durgun akan bir nehir
Sen ise dingin bir salkım söğüt
Yağmurlar dindi, ben kurudum
Yıllar geçti, sen ise soldun
Ama tükenmedi umutlar hala