Anaları bir gün hatırlamak yeter mi
Bir gül bir de öpücük gönlünü eder mi
Analar yavrularından bir şey bekler mi
En güzel hediye sevgimiz değil mi
Anneciğim anneler günün kutlu olsun
Küçüktür arabam
Bu kadar verdi yaradan
Lüksünü istemem
Kimselere de vermem.
Akşam yatarken de,
Sabah uyanınca da bakarım
’’Armut piş ağzıma düş’’derler
Nerede görülmüş o düş beyler
Azmedersen eğer bulursun iş
Sonra ocağında pişer çöp şiş
Seninle geçirdiğim zaman boşunaymış?
Sevgi gösterilerin demek ki yalanmış.
Sensiz yaşamak beni an, be an öldürüyor
Dediklerin de içimdeki sevgiyi söndürüyor.
Gün, yirmi dört saat,
Ben de olmalısın...
Başıma baş tacım,
Ağlarken akan gözyaşım,
Elim, ayağım ve başım
Nefes alırken soluğum,
Bakışları her zaman çok anlamlıydı
Boylu, poslu çok ama çok yakışıklıydı.
Duruşuyla, her şeyiyle bir başkaydı.
Köylüsü, şehirlisi herkes hep yanındaydı
Bir gün başımıza geleceklerin farkındaydı
Her zaman her yerde aklı başındaydı
Her gün beni arayacaksın
Sesini duyacağım diye
Telefona bakıp duruyorum
Her telefon çalışında
Arayan başkası olunca
İç çekip oturuyorum.
Bu akşam güneş batarken yeni ay'ı gördüm
Hilal gibi düşüvermişti akşam gökyüzüne
Ellerimi açtım havaya Allah'ıma dua ettim.
Sessiz sedasız düşüvermen için gönlüme
Ay dede her haliyle beni anlatıyor belli ki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!