Seni yazmaya başlayınca kalemim
kendisine hükmeden dimağın ızdırabını çekiyor.
Kaleme düşmemiş kelamın, dile gelmemiş türkünün,
saklı kalan düşüncenin ağırlığını
ucunda taşırken kalemim; mürekkebi damlıyor…
Her damlasını kağıda bir melek indirir mürekkebin…
O mürekkep ki zifiri katranıdır gecenin…
Bugün bütün iyi kalpliliğim üzerimde
Cümle düşmanlarımı affettim
Yediğim meyvalardan
Kokladığım çiçeklerden af diliyorum
Yerde yürürken gördüğüm
Devamını Oku
Cümle düşmanlarımı affettim
Yediğim meyvalardan
Kokladığım çiçeklerden af diliyorum
Yerde yürürken gördüğüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta