Seni yazmaya başlayınca kalemim
kendisine hükmeden dimağın ızdırabını çekiyor.
Kaleme düşmemiş kelamın, dile gelmemiş türkünün,
saklı kalan düşüncenin ağırlığını
ucunda taşırken kalemim; mürekkebi damlıyor…
Her damlasını kağıda bir melek indirir mürekkebin…
O mürekkep ki zifiri katranıdır gecenin…
Ey Sidelya hadi tutun mürekkebe şiire düş.
Bitsin artık bu düş, gerçeğe dönüş…
Sen yoksun ya ay hep hilal…
O katran ancak senle olur zülal…
Cennettine al şeytanlarımı…
Büyüt, besle günahlarımı..
Ey.!!! En sevdiğim Günahım
Cehennem ateşinden değil bu feryadı ahım…
Bu derya sensiz suya aç…
Bırak cenneti gel ikliminde aç…
Gel ki senle Kevser olsun bu Lezâ
Cehennemi firdevsim ol bitsin artık bu eza
Gel ki Malik sana selam dursun
Süveyda kalbe Sidelya diye nakşolsun.
Gel ki ben mavi her yer deniz olsun.
Ey Sidelya hadi tutun mürekkebe şiire düş.
Bitsin artık bu düş, gerçeğe dönüş…
Davut DÖNMEZ
Davut DönmezKayıt Tarihi : 9.9.2017 12:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Cehennemin Leza katmanında yanmakta olan günahkar şair cennetin ilk çiçeği olan Sidelyaya aşık olur. Cehennem bekçisi Malik'e yalvarır yakarır ama gidemez Sidelya'nin yanina. Günahkâr şair Sidelya ya bir şiir yazar. Bu şiire tutunarak cehenneme gelmesini ister Sidelya'nin. Çünkü o geldiğinde cennet olacaktır yanmakta olduğu tum cehennem.. ve sidelya şiirini yazar.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!