Susturdular genç kızı aklı kısa dediler.
Namusun yükünü sırtına yüklediler.
Bağladılar ağzını günahkârsın dediler.
Şeref yerde diyerek bıçağı bilediler.
Direndi babasına bir daha olmaz dedi.
Amcasını dost bildi istisnasız güvendi.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta