Sidarta Şiiri - Mucip Kına

Uyanmış bir çift duygudur Sidarta
Ufak ve kayda değer olmayan
Hangi yönden geldiği belli değil
Belki sağ köşesinden Nirvana’nın
Veya Cehennem’in sol köşesinden
Ama uyanmış, ufak ve kayda değer olmayan

Sidarta zengin bir şımarıklığın harcadığı zerredir
Tanışmadan daha aydınlıklarla
Gerçeğin kıyılarında gezinen küçük taş parçaları
Veya Cehennemin tılsımını üfleyen
Taş ve odun parçalarıdır Sidarta
Ama üzgün ve heyecanlı

Sidarta Herman’ın dudaklarında bir çift lale
Taşınmaz mülk gibi tanışır çilelerle
Sabır ve kanatın gölgesinde barınır
Veya Cehennem üstü bir yerde
Kendi putunu bulmak için aranır
Ama kaygılı ve meczub

Küçük ve dazlak Buda’nın bedduasıdır O
Nazlı bir yel gibi savurur kendisini
Ormanlar gibi gür ve hırçın
Ve bir o kadar Cehennemdir Sidarta
Ama sessiz ve kaygılı

Hayat bir nehir değildir Sidarta
Biz yolcu değiliz ve sen kayıkçı
Taşınamazsın o halinle, kaldırmaz seni cennet
Ama cehennem hazır yanlışlarını yutmaya
Herman Hess’in dudaklarında kavrulur gerçek
Ama Hakk bu, Hakk yürekten savrulur
Unutma seni de bulur Sidarta

1996