Sıçanlar Faslı Şiiri - Muhtar Yahya Dağlı

Bekçiniz gezer yorulmaz
Daima hali sorulmaz
Ağalarım bizim evde
Sıçanlardan durulmaz

Kulağa vurur dikenler
Şöyle çoktur kaynarlar
Tavan içinde sultanım
Sıçanlar cirit oynarlar

Bize türlü cefa itti
Çok kedileri ürkütti
Sıçanların serkeşleri
Bizim evi mekan tutti

Her ne bulursa götürür
Peynir aşın yetirür
Bahçe içinde beyleri
Çadır kurmuş oturur

Hele gayet ile doldular
Yüz binden artık oldular
Bizim evdeki sıçanlar
Kazanın dibini deldiler

Bunu bir akil söylemiş
Sanma ki beyhude dimiş
Saraçhane’de bir sıçan
Nalçacının örsün yimiş

Bir sıçanın bak haline
Bir balta almış eline
Evimi yıkmak istiyor
Vurur evimin temeline

Bu sözde yoktur yalanım
Aldı sıçanlar mekanım
Dört yanımı aldılar
Uyumaya yoktur mecalim

Gezişleri basbayağı
Tükettiler balı yağı
Kalmadı hep bitirdiler
Mahallede yün yapağı