Sıcaklığın Şiiri - Kazım Özdemır

Hani bazan durgun olur, insanın
Gönlünden hiç bir şey gelmiyor.
Ben de öyleyimdir bugün.
Gönlüm soğuk, sakin ve durgun
İsteklerimi hiç yapmak istemiyor
Elimden de bir şeycik gelmiyor
Ne çalışmak, ne de durmak,
Ne gezmek, ne de tozmak,
Ne sevmek, ne de kızmak,
Öylesine durgun ve boşluğa bakıyor.
Yıkıktır evin çatısı,
İçerden kitlenmiştir kapısı,
Almıyor kimseyi içeri
Açamaıyor kılidi sevdiğinden başkası
Görmüyor kimseyi senden gayri
Durmuş, göğsümün altındaki buz gibi
Gel de nefesinle biraz ısıt bari
Yara derindir, görünmez dibi,
Ancak çözer onu sıcaklığın
Yeniden canlıdırır onu bağlılığın

07.03.2007