Sıcak ve Kızıl Şiiri - Ozan Durmaz

Küçük, küçücük bir çocuk gördüm rüyamda;
Yumak yumak elleri olan
Gözleri yaşlı, hüzünlü biri.
Puslu gözlerinin ardında bir ışıltı vardı.
Dağlanmış kalbi kor gibiydi:
Sıcak ve kızıl!

Bir çift sevgili gördüm rüyamda;
İki birbirine aşık kumru gibi.
Bir parkta buluşmuşlar,
Karanlık ve korkutucu bir park
Ve geceyarısı damga vurmuş beyinlerine...
Ama kalpleri hala:
Sıcak ve kızıl!

iki yaşlı gördüm rüyamda;
Sessiz ve gururlu.
Eski ve değerli bir emanetin,
Yorgun sahipleri
Dilden dile uzanan bir destan bu;
Şimdilerde değersiz gibi gösterilen
Fakat onların kalplerinde bu destan hala:
Sıcak ve kızıl!

Bir bebek gördüm rüyamda;
Bin bir acı atlatmış,
Kurtulduğunu sanan,
Borçlu doğan bir bebek!
Daha gözleri açılmamış.
A bebeğim senin gözünü açmana izin verirler mi?
Ama kalbin atıyor hızlı hızlı
Sürgün yaşayacağın bu diyara hoş geldin ey bebek!
Kalbin hep böyle kalsın:
Sıcak ve kızıl!

Sevgilim;
Var mısın bilmiyorum ama,
Seni gördüm rüyamda.
Yanaştın bana nazlı nazlı
Ve dudaklarım alnına değdi.
Alnın sıcak hala,
İlk günkü gibi.
Olsanda olmasanda seviyorum seni
Ve rüyalarımda arıyorum seni
Ve sevdiceğim kalbim hala;
Sıcak ve kızıl!

Bir ülke gördüm rüyamda;
Özgür beyinlerin,
Bağımsız canların yaşadığı,
Umut dolu küçük çocukların,
İki sevgi dolu kalbin,
Eski değeleri bu güne taşıyabilenlerin,
Cıvıl cıvıl bebeklerin,
Ve senin sevdiceğim, senin olduğun
Bir diyar ki;
Sıcak ve kızıl!
Bir rüya ki;
Sıcak ve kızıl!
Belki bir gün gerçek olur bu rüya!