sıcak bir ekmeğe uzanan,
iki küçük eldik.
buğusunda,
açlığın soğukluğunu yendik.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
ahh ne çok severdim küçükken odun fırını ekmeğine yağ sürüp yemeyi, büyüdükçe zevksizleşiyoruz galiba ...
anlamlı hemde çok..sevgiler..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta