sıcak bir ekmeğe uzanan,
iki küçük eldik.
buğusunda,
açlığın soğukluğunu yendik.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
ahh ne çok severdim küçükken odun fırını ekmeğine yağ sürüp yemeyi, büyüdükçe zevksizleşiyoruz galiba ...
anlamlı hemde çok..sevgiler..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta