Uday yedi sekiz yaşlarındaydı
Hintli bir ailenin beşinci çocuğu
Babası fil yetiştirir o da eğitirdi.
Boyuna bakan: ' O bunu nasıl yapacak? ' derdi.
O susardı.
Eline bir kitap alır,
Büyük fili Devgan'a okurdu.
O da küçük bir çocuk gibi diz çöker,
Uday'ın karşına dinlerdi... ikisi bir hecede
Ay büyüdü, Uday büyüdü bir gecede
Tek sevdiği Kajol'u kollarına aldı Uday
Karanlıkta ay
Başında pembe tülü var
Alnında taktığı uğuru
Kara gözlerinde yalnızca onun gördüğü nuru
Ona geçen hafta Delhi'den getirmişti
Kollarındaki bilezikleri onu çağırıyordu 'Sev sev' diye
'Kiraz çiçekleri açtı' dedi, 'Gece insene bahçeye'
'Olmaz' dedi 'Babam görür
Kızar sonra'
'Ne olur' dedi 'Sana kıyamam
Ama sensiz uyku tutmaz gözümü kırpamam'
Uday öpmek için eğilmiş
Kajol gülüvermiş eliyle itivermiş 'Olmaz' demiş
'Dizsen ciğerimi şişin üstüne
Derim tüm eziyetin başım üstüne
Kirpiğim değmedi kirpiğim üstüne'
'Ne olur benim ol
Gel kollarıma Kajol'
Kajol uzaklaşmış ellerinden kurtulmuş kurtulmasına ama
Fısldamış mavi gecenin sıcağından
'Gel kalbimin eşi, sararım seni gel'
Ortalığı sarmış sıcak bir yel
Uday da Kajol'u sarmış kollarına
Bir çıtırtı duyulmuş...
'Haydi kalk' demiş babası 'Uday yine uyudun
Bak Devgan'ın yemek saati geldi..'
Uday kalkmış yerinden
'Hadi' demiş Devgan'a:
'Şu meyvelerini ye de uyuyalım...'
13 Haziran 2008
Bu bir Hint Öyküsü... Sevgi Üzerine.....
Bu öyküyü Hindistan'ın ünlü şarkıcı JYOTI - KALIYON KA CHAMAN'ın şarkısıyla dinlemek gerekli....
Kayıt Tarihi : 13.6.2008 23:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
U
H
T
E
Ş
E
M
S
İ
N
TEBRİKLER PERİNUR KARDEŞİM.
SELAM VE DUA İLE.
Kutlarım
Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (9)