Yavaş yavaş kararmaya başlamıştı gökyüzü
Gün veda ediyordu bir bir yanan lambalarla.
Balkonumdan Antakya’yı tepeden izliyordum,
Türkülerin tınılarında yorgun usumu dinlerken.
Bir ara sazımı alıp içimdeki coşkuyla,
Haykırdım Anadolu’mun türkülerini.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Yüreğinize sağlık üstat. Güzel şiirinizi severek okudum. Tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta