Yavaş yavaş kararmaya başlamıştı gökyüzü
Gün veda ediyordu bir bir yanan lambalarla.
Balkonumdan Antakya’yı tepeden izliyordum,
Türkülerin tınılarında yorgun usumu dinlerken.
Bir ara sazımı alıp içimdeki coşkuyla,
Haykırdım Anadolu’mun türkülerini.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Yüreğinize sağlık üstat. Güzel şiirinizi severek okudum. Tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta