Sıcağında Eriyor İçim Yüreğim Sensiz

Yine sisler çöktü gönlüme, hücrelerime
Mahsun arzular durur hüzün gecelerime
Hasretler yağmur olup yağsa yücelerime
Sıcağında eriyor içim, yüreğim sensiz.

Dokundukça alev gibi saçların yüzüme
Geceler bana kalır uyku girmez gözüme
Duygum yetmez anlatmaya, inan sen sözüme
Sıcağında eriyor içim, yüreğim sensiz.

Gönlümdesin, ne zaman seveceksin bilemem
Yoğrulsam da acıyla, sensiz hayat dilemem
Bu cezamıdır bana? günâhım ne? silemem
Sıcağında eriyor içim, yüreğim sensiz.

Şu kalbim tek senindir, niye hep bende durur?
Vuslat ateşi yakar, mahsum`luğumu vurur
Yanan külüm, sönen dumanım, herkez savurur
Sıcağında eriyor içim, yüreğim sensiz.

Fedai Güven

Not: şiir 14`lü hece ölçüsü(Vezinlidir)