Sibirya Güneşi Gibisin Şiiri - Mehmet Aslan

Sibirya Güneşi Gibisin

Sibirya güneşi gibisin,
Sabah doğup,
akşam olmadan batıyorsun.
Hiç ısıtmadan,
ufkun kenarından yükselip kayboluyorsun.

Ama bir fark var aranızda,
O aydınlatıyor insanları,
Sen ise içimi karartıyorsun.

Sibirya güneşi gibisin,
Isıtıyormuş gibi görünüp;
Ayazdan yakıyorsun.

Ama bir fark var aranızda,
Ondan korunuyoruz,
Senlen ise kavruluyoruz.

“Sibirya güneşi gibisin”
Diyemeyeceğim artık sana.
Çünkü Sibirya güneşi bile,
Senin verdiğin kadar
Asla zarar vermedi bana.
Sibirya 10 mart 2007