Ben anneyim..
Evlat sevgisi yozlaşmaya yüz tutmuş
Yavrusunun küçücük ellerini tutmaya korkan
Masum, güneş gibi yüzüne bakamayan
Bir Anneyim…
Ne geçen zaman ayırdı bizi
Ne yollar ne de yaşananlar
Hala aynı yerdeyim
Son sarıldığın yerde
Hiç veda edemedim ben sana
Ne gözlerim vazgeçti
Susturamadığım bir çığlık var içimde
Hiç bir duygunun sindiremediği
Aşk'tan özleme, özlemden isyanlara
Çok önceleri koymuştum adını,
Kısacık güneş yağmurları misali
Hissetmiş ona dokunmuştum
Nedir …
Allahım canımı acıtan
Her duygunun tadında
Ama anlatamadığım bir his
Tükenmek bilmeyen,
Aklıma yüreğime hakim olan
Hiç bitmeyecek
Sevgim..
Özlemim..
Ve sensiz yaşadığım arzularım…
Güneşin ilk ışıklarıyla
Güne her merhaba deyişimle
ben ki hayaller kurdum
nice bahçelerde koştum
el ele onunla, sarmaş dolaş
kâh gülen gözlerine öpücükler kondurdum
kâh sımsıkı sardığı kollarında düşler gördüm
benim di dünyalar o zaman
korkuyorum bir tanem
seni sonsuza dek kaybetmekten
gözlerindeki sevgiyi görememekten
duygunun; her halinin yakıştığı
yüzünü görüp hissedememekten
korkuyorum
İçime Sığmıyor
Taşıyamıyorum sevdamın yükünü..
Gözlerim yoruldu, gözyaşlarım tükendi
Yüreğim çırpınıyor adeta
Yaralı, yorgun düşmüş bir kuş gibi
İçime sığmıyor sevdamın yükü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!