Sibel Öner Şiirleri - Şair Sibel Öner

AYRILIK SENFONİSİ


Elvada bütün sevdiklerim
Merhaba gözyaşlarım
Elde değil,sonu yok

Bir başkadır dünya
17 yaşında
Tazecik beyinler
Körpecik bedenler
Herşey toz pembedir
İlk kıpırdanışlar başlar kalpte

BİR SONDU


Bir sondu bu başladığımız
İnanırmısın bizi.....
Bizi kırık dökük aynalar

Bize

Baharı müjdeliyor,kuşlar kelebekler
Sevdalıyı fısıldıyor,arılar böcekler
Anımsatıyor akasya kokusu çiçekler
Hatırlatıyor baharın geldiğine bize

SON İSTEK


Yaşayacaksam eğer
İnsan gibi olayım
Hayvan gibi değil

YADA...

Bir zamanlar sevmiştim
Yada...
Sevdiğimi zannetmiştim
Bir zamanlar sevilmiştim

GELDİM BİR KERE

Dünyaya geldin dedi ebeannem
Ama yaşamaya hasretim
Yaşayacaksın bu dünyada dedi alem
Ama özgürlüğe hasretim

Dinlemek,Duymak,Görmek,Yaşamak Lazım

Atalarımız derki; sabreden derviş
Ne demiş?
Muradına erermiş
Anneannem demiştiki;

SEVGİ DENİLEN ŞEY

Aşktır ayrı cinse birbirine düşüren
Sevdalılara yar eden Aşktır
Aşk öyle bir acıdır ki;
Yiyen bir pişman,yemeyen bin pişman

Ben özgürüm artık
Duysun bütün alem
Ben sevilmeliyim bugün
Yaşıyorum çünkü özgürlüğümü
Sözüm ona, özgürlük buysa
Bende özgürüm diyebileyim