Gittiğinde yıkıldı gönlüm
Hayatımın anlamı kalmadı
Bir tek sen vardın derdimden anlayan
Sen gittin dermanımda kalmadı
Beni keşke anlayabilseydin
Rüyalarımda hep sen varsın
Karanlık gecelerimi aydınlatanımsın
Sen yalnızca ve yalnızca benim kanımdasın
Sevgin senden miras bana
İçiyorum seni ben her gece kana kana
Gözlerim kapalı
Düşünüyorum...!
Acaba neyi....!
Hiç bir şey duyamıyorum
Sadece bir sesi
Çiçekleri koparmazdım, saçına iliştirine kadar
Çimenlere basmazdım seninle yuvarlanana kadar
Hiç şarkı söylemezdim ben gözlerine vurulana kadar
Sevda neymiş bilmezdim, sen gönlüme dolana kadar
Çoçukları okşamazdım sevdiğini söyleyene kadar
Bir damla bile içmezdim, seninle sarhoş olana kadar
Şöyle bir baktımda denizlere, dağlara, taşlara
Aşkımı söyleyemem ben onlara
Tek derdimi anlayacak insan şimdi çok uzaklarda
Şimdi yalnızım buralarda
Benliğimle başbaşa uğraşıyorum insanlarla
Sana bu son mektubum sevgilim
Gidiyorum artık buna mecburum
Hayatta tek varlığım sendin
Ayakta durabilmemin sebebi de
Ama artık yokum doya doya yaşa hayatı
Bensiz.....
Dur bir daha düşün
Sonum olur gidişin
Yokluğunda ölürüm ben
Ne yapacağımı bilemem ben
Yalvarırım gitme
Sensiz yaşayamam ben
Bir iplikti bizi birbirimize bağlayan
O ip kopunca ayrılacağız hiç acımadan
Senin yokluğunda her yaşamdan
Zevk almayacak ve hiç bir şey bana güzel gelmeyecek ardından
Sen bilmezsin güzelim bunları sen yaşayamazsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!