Hep özleminle yaşadım seni
Hasretinle kavurdum yüreğimi
Ellerde anladım kıymetini
Seni çok özledim anne
Derdimi tesbihe bir bir dizdim
sevgi emeğimdi,gözümün hüzne olan perdesiydi,kalbime damarlarımdan kanla pompalanan duyguydu,sevgi bazen seni kaybetme korkumdu,sevgi kimi zaman sana acizliğimdi,sevgim sana gün ışığı gibi apaydındı,herşey sana dairdi,heybemde ne varsa verdim sana,olmayanıda ALLAHTAN diledim,senin için ALLAHI hiç unutmadım,ALLAHIN adını zikrettim hergün bizi anımsasın diye, sen bana dair iki talı söz edince öyle mutlu olurdumki sanki aşk kitabında ikibin cümlede bulurdum kendimi, şimdi, şimdi ikibin kitap yazsan seni seviyorum diye ben çoktan yitirdim seni kalbimde, hemde nasıl sevmemeyi başarırım derken onuda sen başardın iki cümlenle artık bu aşk teferruat...
Dillerin bana hitap değil
Yedi kat yabancı
Aramam samimiyeti dudaklarında
Ama yüzün bir tebessümü resmeder gibi bakıyor,
Keşke o an parmaklarımla dokunabilsem dudaklarına
Hissettirebilsem sana kendi ateşini
sen mutlulukmu dedin yoksa banamı öyle geldi
mutluluk kelimelerin yetmeyeceği kadar büyük
Yaşanılmasına doyulmayacak kadarda güzeldir
Mesela sen konuşmaktan haz aldığım
Kadıköy Pendik arası yürümekten yorulmayacağım
Sahilde seninle denizin kokusunu soluyarak
Bügün idareden gene çağırdılar anlaşılan sürgün yemiştim babam
Kapıdan çıkarken gene duvarlara baktım sanki gene veda ediyorlar bana
Oysa hep sana söylerdimya
Ben bu memleketi karış karış gexzecegim
Geziyorumda hemde hızlı adımlarla volta atarak baba
E tipi B tipi Ftipi demeden bir bir geziyorum
İstihza ettin tüm duygularımla
Beyhude kanmışım ben sana
Sen benim en büyük nihanımdın
Zail ettin aşka olan inancımıda
Aslında kızmıyorum sana
Yıllar sonra depreşen duygularımı haddini bildirdin
Sana ruhumun penceresinden baktım
İçimin dar havası gözlerimi sulandırırken
Sana yinede yüregime saplanmış cam kırıklarını sunmadım
Bir hançer saplasan bu kadar acıtmaz yüregimi anlatmadım
Anlatmadım bağlarımızın anotomisinin ağır yara aldığını
Yoo bu sefer deyil olmayacaksın haberdar tedirginligimden
Şaşırmadım korktuğum başıma geldi
Zor olan sensizlik değildiki
Başın göğe ermesin sevgilim
Zor olan yalnızlıktı bilirsin hep korkmuştum
Zor olan çorbayı tek başına yarsız içmekti
Sen beni yarimden, sevdiğimden ettin
Bugün ilk defa hissettiklerimin ötesi oldu
Bakışlarını gözlerimde fark ettim
Hele içimin penceresi olsada sende görebilseydin
Yüreğimin çocuk bahçesi cıvıl cıvıldı
İçimdeki gramaj varlığın dahada ağırlaştı
Sana binlerce kez teşekkür ederim aşkım
bak bugünde yine belirsizlik oldun bende
bu nebiçim bir duygu tarifini bulamıyorum içimde
sanki bir kuşsun azıcık yaklaşsam uçuyorsun kalbimde
sabit tutamıyorum seni bedenimde
nerelerime kadar yayıldıysan o kadar varsın bende
bak biraz önce gördüm seni yine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!