Ben çocukken
Gürültülü oyunlarım olurdu
Kimsenin duymadığı
Bakar bakar
Dalardım sokaklara
Sokaktaki seslere
Sana olan duygularım, bir umut ikliminde sonumu bilmeden savrulmak gibi,
Sana ne hayaller kuruyorum. Ama sen yoksun. (korkuyorum)
Sonra bİr bakıyorum olduğum yerdeyim hala
Bilir misin düş kırıklıklarını? !
Benim en çok oynadığım oyundur.
Oyunun sonu hep avuçlarına gömülüp ağlamakla bitiyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!